- γρύπας
- Μυθολογικό πλάσμα. Πρόκειται για φανταστικό ζώο με κεφάλι και φτερούγες αετού και σώμα λιονταριού ή όμοιο με αετό. Ο γ. ήταν γνωστός στην αρχαία ελληνική μυθολογία με την ονομασία γρυψ και πρωτοεμφανίστηκε στα αιγυπτιακά μνημεία της 12ης δυναστείας στην Κρήτη, στη μεσομινωική εποχή και στις Μυκήνες. Μεταφέρθηκε στη Μεσοποταμία κατά τη δεύτερη χιλιετία από τον βόρειο λαό των Μιτάνι και πήρε σημαντική θέση στην ασσυριακή εικονογραφία. Στην Αίγυπτο ήταν η προσωποποίηση του Ήλιου, πρόμαχος των Φαραώ και φρουρός των τάφων τους. Στην Ελλάδα ήταν το ιερό ζώο του Απόλλωνα, του θεού του Ήλιου και μάλιστα απεικονιζόταν και στο κράνος της Αθηνάς, ενώ ειδικότερα στην Κρήτη συμβόλιζε το βασιλικό αξίωμα, ζωγραφισμένος στις δύο πλευρές του θρόνου του ανακτόρου της Κνωσού. Ονομάζεται επίσης γρύφος. Από τότε που εμφανίστηκε στα μνημεία τέχνης, άρχισαν να δημιουργούνται και οι σχετικοί μύθοι, κυρίως μετά τη διάδοση των αριμασπείων επών του Αριστέα του Προκοννησίου. Παραστάσεις του ζώου υπάρχουν στις πόλεις Τελ Χαλάφ, Ρας Σάμρα, Αρσλάν Τας, Τιλ Μπαρσίμπ, στην Παλαιστίνη, όπου στολίζει το ωραιότατο ελεφαντοστό της Μεγγιντό, και στην Κύπρο. Ο γ. χρησίμευσε επίσης ως θέμα πολλών ορειχάλκινων ελληνικών έργων και απεικονίζεται συχνά στα ετρουσκικά κοσμήματα. Εμφανίστηκε πάλι πολύ αργότερα στη βυζαντινή τέχνη, όπως μαρτυρούν τα πολύτιμα υφαντά του θησαυρού της Σανς. Χρησιμοποιήθηκε στη γλυπτική του Μεσαίωνα (ορείχαλκοι του καθεδρικού ναού της Πίζα, 10ος αι.) και στα ρομαντικά έργα του Αγίου Λαζάρου της Οτέν και στη Σαριτέ σιρ Λουάρ, στην Κομποστέλα.
Γρύπας, μυθολογικό ζώο με κεφάλι και φτερούγες αετού και σώμα λιονταριού ή όμοιο με αετό (Μουσείο της Ολυμπίας).
O Απόλλωνας πάνω σε έναν γρύπα, σχέδιο σε αττικό αγγείο.
Dictionary of Greek. 2013.